چند شعر از نشست این هفته
فرزانه جمالی:
آسمان آبی و دریا ساکت
وکسی ایستاده در کنار ساحل
که در عمق نگاهش
انگار هزار حرف نهفته دارد درون قایق
قایق روان بر روی موجی آرام
خود ره به سوی ساحل هستی نمایان
او تلخ وشیرینهای خود را درون قایق گذاشته
این قایق سکسته که کوله بار خود را به سوی ساحل
هستی کشانده
و این بار
آرام نخواهد گرفت
قایق به روی موجها
پائین و بالا میرود
از حادثه می گریزد
انگار در پهنای وسعت دریا
قایق به روی آب سرگردان
از دستهای وهوی طوفان
.................................................................................................................................................
کمال الدین قلی پور:
(نبرد)
های آدمهای مانده در ماتریالیسم مفرط
مانده در تفکر تزلزل تدین
کوه های شرق آبستن طلوع اند
و سربازان خورشید
شمشیرهایشان را دائم تیز می کنند
منطق اگر حکم نکند
شمشیر و خون دوستی شان را دوباره ثابت خواهند کرد
...............................................................................................................................................
دلا ور ایزدی:
(خوابهای کودکیم)
پری زاد قصه های دلتنگیم
ثانیه ها و دقیقه ها را
بعد از رفتنت
گم کرده ام!
ستاره ی خاموش آسمان دیدگانم
نیستی
باور کن
بعد از من/من/بعد از تو
نیستم!
رویای خوابهای کودکیم
به اندازه ی بوسه بازیهای قرارهایمان
دوستت دارم!
دلیل بودنم!
دیر آمدی و زود رفتی
آنقدر زود که حول حولکی
گذشته ی خاکستری مان را با خود برد
به تداوم بودنمان در آخرین قرار
رویا هایم را
بار سیمانی از آه وافسوس
به هم می بافد!
..........................................................................................................................................
سمیه قادر پور:
مرده های عمودی
عصرهای پنجشنبه
با شاخه گلهایی خشک
بر سینه گورستان
زنده بودنشان را جشن می گیرند
ومن خسته از قیام گلهای اقاقی
اعتقادات خشکیده تن ام را
به روی مقبره ها می کارم
........................................................................................................................................
در نشست این هفته دو داستان از خانم فائزه خادم و آقای مهرزاد مقدس نیز خوانده شد که به زودی در این وب خواهد آمد!
موفق باشید!
نظر بدهید!