سلام

اين کار را هم خواندم. آن زمزمه ي منجي خواهانه در اين مصاريع قلب مخاطب هوشيار را اميدوارم ميکنند. شما آن افق نادر را دريافته ايد افقي که در آن واقعيت و خيال همسوي هم قرار گرفته و شما مشاهده گر هنرمندي هستيد. در مصراع اول بانوي هزار ساله ي من خفته است و من بوي شير را از پستان هاي ناشکيب روز شنيده ام. دريافت هاي منتقدانه اي مي شود از آن داشت هر چند همراه تعقيد معنوي است . يا چهار مصرع درخشان نفس ميکشم هفت خط روزگار را تا در من رسته است... شما در رگ و جان خود اين حس تسخير کننده ي شعر را حس ميکنيد . شاعر به شهرت نيست و من چنين نمي بينيم شما شاعريد...
م.آرمان

صبور صبور
پيچش دستهاي تو در ابشار زندگي
که بر فرق من افتاده است

تشبيه زيبايي بود
اين شعر نصبت به اشعار قبلي خيلي زيبا تر و قوي تر گقته شده
درود عالي

سلام دوست من
حس زيبايي توي کاراهاتون هست که دوست داشتنيه
ممنون از حضور شما

درودي ديگر

اين هم آدرس وبلاگ دوم

در انتظار سرک کشيدن هاي مهربانانه ات

درود

زيبا مي سرايي ارديبهشتي خوب !

درود

زيبا مي سرايي